Hoofdmenu:
Helemaal goed. Hieronder geef ik u de inhoud van mijn zeemanskist.
Om te beginnen zaten er veel magazines in de kist uit de tijd dat MAO TSE TUNG in China nog aan de macht was. Brieven naar huis moesten als afzender hebben The Peoples Republic of China.
In dit rode boekje staan de denkbeelden van MAO opgesomd. Elke Chinees moest van de partij zo'n boekje in zijn bezit hebben. Als je TV-beelden uit China zag stonden vaak hele mensenmassa's te zwaaien met dit boekje. Ik heb er vier weten te bemachtigen. In het Engels, Duits, Nederlands en Chinees.
Speldjes met de beeltenis van MAO waren in overvloed aanwezig. Ik heb zoveel mogelijk verschillende exemplaren verzameld en mee naar huis genomen, ook voor mijn broertje die ze spaarde.
Deze krant kocht ik onderweg in de Boeing 707 van de Japan Airlines na de aflossing in Hong Kong. De datum is 16 februari 1969. In Parijs moesten wij overstappen op een DC-10 van KLM. Toen ik de krant zat te lezen werd ik belangstellend aangekeken door een gedistingeerde dame die zich afvroeg wat zo'n schooier helemaal in Bangkok moest doen. Ik had natuurlijk niet mijn deftigste kleren aan.
Klik op de krant voor een vergroting
Nog een boekje met op de laatste pagina's een overzicht van de gevoerde kleuren van de diverse maatschappijen. De bakker van de Nederwaal kon van een op mijlen afstand passerend schip zien voor welke rederij die voer en uit welk land het kwam. Ik heb daar altijd veel bewondering voor gehad. Hij had kennelijk het boekje gelezen.
Hieronder de aansteker die ik van Elly kado heb gekregen en de vriendschapsring van Coby die ik in Cristobal omhad.
De jubileum uitgave van de SMN ter gelegenheid van het 100 jarig bestaan. In het boekje zie je een zeeman een van de vele injecties krijgen die je nodig had om geen enge ziekte tegen het lijf te lopen.
Dit is de buks die ik in Shanghai heb gekocht in een groot warenhuis. De helft van de bemanning had er een gekocht en schoten op lege bierflesjes die we in het water hadden gegooid.
De brief die ik van mijn opa ontving in Paramaribo. Hij was daar opgegroeid als kind van een douanier. In de brief staat een route beschrijving naar het huis waar hij had gewoond. Klik voor een leesbare afbeelding op de brief.
De wereldradio waaraan je gekluisterd zat tijdens een lange oversteek om een zender op te pikken. Radio Holland was geliefde zender die eens in de tijd uitzond en bijna overal te ontvangen was. Rechts een oude aansteker.
Twee decoraties uit Japan
Nog enkele voorwerpen die ik in mijn zeemanskist aantrof
Hieronder de foto's van de meisjes die mij op de reizen vergezelden. Er kwam steeds een foto bij want op die leeftijd wil een verkering niet wachten totdat vriend lief weer even thuis is. Varen is avontuurlijk maar het betaalde slecht, was slecht voor je relatie en de tijd vloog om. Ik zoek nog de brief van Sanny Takeda die ik 27 jaar na dato van mijn moeder ontving. Ze had hem niet durven te geven zolang ik nog getrouwd was. Detail: Er stonden zevenentwintig kruisjes onderaan de brief. Toevalliger kan het niet toch?
Voor het kopen van bier en andere lekkernijen tijdens de reis konden wij zogenaamd boordgeld kopen.
Hieronder de verzameling munten die in mijn tijd werden gebruikt.
Tenslotte een horloge uitgegeven ter ere van de 100 jarige geboortedag van MAO die ik voor een prikkie van Klaas heb over kunnen nemen.